Minder autonomie, rolverlies en meer kans op terugval: voor psychiatrische patiënten zijn de nadelige gevolgen van een klinische opname groot. Beter is het opname te voorkomen. Dat is precies het doel van de Intensive Home Treatment (IHT). Met steun van het Zorgondersteuningsfonds onderzoekt Leon Klunder (29), psychiater in opleiding bij GGz Centraal, of de inzet van IHT-teams ook bij chronisch ernstig psychiatrische patiënten effect heeft.
“Intensive Home Treatment (IHT) bestaat al even. Een IHT-team biedt een soort opname thuis. En dat heeft grote voordelen. Er is minder autonomieverlies en patiënten kunnen hun andere rollen beter vasthouden. Want ze zijn niet alleen ‘patiënt’, maar ook buurvrouw of dochter of moeder of partner. De ervaringen met IHT zijn zo goed, dat we het nu ook bij de meer chronische groep willen inzetten: ernstig psychiatrische patiënten, met bijvoorbeeld schizofrenie of een bipolaire stoornis, die vaak langdurig instabiel zijn en vaker worden opgenomen. We willen dat wel zo doelmatig mogelijk doen. Met subsidie van het Zorgondersteuningsfonds onderzoeken we bij welke patiënten IHT zinvol is. En welke randvoorwaarden belangrijk zijn om het te doen slagen.”
“Chronisch ernstig psychiatrische patiënten krijgen dan 6 weken opname thuis. Aan het begin, tussendoor en aan het eind nemen we vragenlijsten af, om inzicht te krijgen hoe goed of slecht het gaat. Ook brengen we de ‘startfactoren’ in kaart, bijvoorbeeld of er een systeem om de patiënt heen staat en of de patiënt werk heeft. Daarnaast maken we gebruik van de app Psymate. De app vraagt de patiënt 2 keer per dag hoe het gaat. Ook de mensen uit het systeem om de patiënt heen vullen de app in. Zij geven aan hoeveel tijd ze met de patiënt hebben doorgebracht en hoe zij vinden dat het gaat.”
“Uit al die data hopen we patronen te kunnen halen. Patronen die iets zeggen over het effect van IHT. En die duidelijk maken bij welke patiënten IHT wel of niet het verschil kan maken. Zodat we antwoord kunnen geven op vragen als ‘helpt IHT bij een patiënt met manisch depressiviteit?’ of ‘heeft IHT effect als er geen systeem om de patiënt heen staat?’. Ons doel is natuurlijk om ook bij chronisch ernstig psychiatrische patiënten opnamen te voorkomen. Want iedere opname maakt de kans op een volgende opname groter. Misschien kunnen we met IHT de kans op crises bij chronisch ernstig psychiatrische patiënten zelfs verkleinen. Want juist doordat ze thuis kunnen blijven , gaan ze minder achteruit. En kunnen ze dus langduriger op een prettige manier thuis wonen.”