De programmacommissie bestaat uit vier leden. De commissie beoordeelt de ingediende subsidieaanvragen en adviseert het bestuur hierover.
prof. dr. Henk Nies
voorzitter
“Met goede kennis kunnen we de zorg beter maken; dat is mijn rotsvaste overtuiging. Het gaat niet altijd om meer medewerkers of meer geld. Maar meer kennis, dat toe er wel altijd toe. Bij meer kennis hoort vreemd genoeg ook meer níet weten! Als je vragen stelt bij wat je op het eerste gezicht vanzelfsprekend vindt, ga je met aandacht onderzoeken en anders kijken. En dat is wat cliënten in de zorg toekomt: mensen die oprechte aandacht geven aan hun ingewikkelde vraagstukken. Onderzoeken en studeren zijn manieren om anders te kijken en mensen goede aandacht te geven. Dat motiveert mij om mij voor de programmacommissie in te zetten!”
dr. Josanne Huijg
“Praktijkgericht onderzoek kan een belangrijke bijdrage leveren aan het verbeteren van de kwaliteit van zorg. Door in je onderzoek te vertrekken vanuit de ervaringen, perspectieven en waarden van de diverse betrokkenen in de praktijk, zoals zorgmedewerkers, cliënten en hun naasten, ga je aan de slag met kwesties die er voor hun toe doen. Door de ervaringen, perspectieven en waarden van de diverse betrokkenen met elkaar te verbinden, creëer je een context waarin dialoog, wederzijds begrip, reflectie en een gezamenlijk leerproces centraal staan. Op deze manier draagt je onderzoek al tijdens de uitvoering bij aan relevante praktijkoplossingen.”
dr. Gabriëlle Verbeek
“Het fonds staat óók open voor cliënten om onderzoek te doen. Ik vind dat we cliënten met ervaringskennis serieus moeten nemen bij innovatie en onderzoek. Zij weten het beste hoe je met een chronische ziekte of beperking kunt omgaan, zij weten wat de mensen écht nodig hebben. Ik ken deskundige cliënten die uitstekende onderzoekers kunnen zijn. Belangrijk is wel dat het onderzoek methodologisch klopt. Daarvoor mag je scholing meenemen in je subsidieaanvraag, bijvoorbeeld een training in statistische analyse of hoe je een goed interview uitvoert.”
dr. Chris Kuiper
“Als professionals en cliënten meer naar elkaar luisteren, wordt de zorg betekenisvoller. Dat noem ik ‘gezamenlijk geïnformeerde besluitvorming’. Hiervoor heb je drie perspectieven nodig: de ervaringen van de professionals en cliënten, maar ook het wetenschappelijke. Met praktijkgericht onderzoek breng je die drie samen.
Een praktisch voorbeeld. In de jeugdhulp werd onderzoek gedaan naar repressie binnen de behandeling. Professionals vertelden waarom en hoe ze structuur aanboden. In de literatuur werden de meningen van sociologen en ethici opgezocht. En er waren interviews met de jongeren zelf, over wat zij oneerlijke regels vonden. Hun stem was nog niet eerder gehoord. Door dit alles samen te brengen en te analyseren, ontstond er nieuwe kennis waar zowel professionals als cliënten baat van hadden.”